Οι προϋποθέσεις που θέτει ο νέος Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος (Ν. 4172/2013) προκειμένου μία δαπάνη να εκπίπτει από τα κέρδη μίας επιχείρησης, καθώς επίσης και ποιες δαπάνες δεν εκπίπτουν από τα κέρδη μίας επιχείρησης.
Ακολουθούν, με συνοπτική περιγραφή τα άρθρα 22 και 23 του Ν. 4172/2013 τα οποία καταγράφουν τις δαπάνες που εκπίπτουν και τις δαπάνες που δεν εκπίπτουν των κερδών αντίστοιχα.
- Εκπιπτόμενες επιχειρηματικές δαπάνες (Άρθρο 22-Ν. 4172/2013)
Κατά τον προσδιορισμό του κέρδους από επιχειρηματική δραστηριότητα, επιτρέπεται η έκπτωση όλων των δαπανών, με την επιφύλαξη των διατάξεων του επόμενου άρθρου (δηλαδή εκπίπτουν όλες οι δαπάνες που τηρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου αυτού, με την προϋπόθεση ότι δεν καταγράφονται στο επόμενο άρθρο περί μη εκπιπτόμενων δαπανών) και οι οποίες :
- Πραγματοποιούνται προς το συμφέρον της επιχείρησης ή κατά τις συνήθεις εμπορικές συναλλαγές της.
- Αντιστοιχούν σε πραγματική συναλλαγή και η αξία της συναλλαγής δεν κρίνεται κατώτερη ή ανώτερη της πραγματικής, στη βάση έμμεσων μεθόδων ελέγχου.
- Εγγράφονται στα τηρούμενα βιβλία απεικόνισης των συναλλαγών της περιόδου κατά την οποία πραγματοποιούνται και αποδεικνύονται με κατάλληλα δικαιολογητικά.
Τα ως άνω ισχύουν για δαπάνες που αφορούν φορολογικές περιόδους που κλείνουν μετά την 30η Ιουνίου του 2014 (παράγραφο 2, άρθρο 72, Ν. 4172/2013). Δηλαδή για επιχειρήσεις που η φορολογική τους περίοδο κλείνει την 31 Δεκεμβρίου αφορά δαπάνες από 1/1/2014 και μετά, ενώ για επιχειρήσεις που η φορολογική τους περίοδο κλείνει την 30 Ιουνίου αφορά δαπάνες από 1/7/2014 και μετά.
- Μη εκπιπτόμενες επιχειρηματικές δαπάνες (Άρθρο 23-Ν. 4172/2013)
Οι ακόλουθες δαπάνες δεν εκπίπτουν:
- Τόκοι από δάνεια που λαμβάνει η επιχείρηση από τρίτους, εκτός από τα τραπεζικά δάνεια, κατά το μέτρο που υπερβαίνουν τους τόκους που θα προέκυπταν εάν το επιτόκιο ήταν ίσο με το επιτόκιο των δανείων αλληλόχρεων λογαριασμών προς μη χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις, όπως αυτό αναφέρεται στο στατιστικό δελτίο οικονομικής συγκυρίας της Τράπεζας της Ελλάδος για την πλησιέστερη χρονική περίοδο πριν την ημερομηνία δανεισμού.
- Κάθε είδους δαπάνη που αφορά σε αγορά αγαθών ή λήψη υπηρεσιών αξίας άνω των 500,00 ευρώ, εφόσον η τμηματική ή ολική εξόφληση δεν έγινε με τη χρήση τραπεζικού μέσου πληρωμής.
- Οι μη καταβληθείσες ασφαλιστικές εισφορές.
- Προβλέψεις για διαγραφή επισφαλών απαιτήσεων εκτός των οριζομένων στο άρθρο 26.
- Πρόστιμα και ποινές, περιλαμβανομένων των προσαυξήσεων.
- Η παροχή ή λήψη αμοιβών σε χρήμα ή είδος που συνιστούν ποινικό αδίκημα.
- Ο φόρος εισοδήματος, συμπεριλαμβανομένων του τέλους επιτηδεύματος και των έκτακτων εισφορών, που επιβάλλεται για τα κέρδη από επιχειρηματική δραστηριότητα, σύμφωνα με τον Φ.Φ.Ε., καθώς και ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας (Φ.Π.Α.) που αναλογεί σε μη εκπιπτόμενες δαπάνες, εφόσον δεν είναι εκπεστέος ως Φ.Π.Α. εισροών.
- Το τεκμαρτό μίσθωμα της παραγράφου 2 του άρθρου 39 σε περίπτωση ιδιόχρησης κατά το μέτρο που υπερβαίνει το 3% επί της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου.
- Οι δαπάνες για την οργάνωση και διεξαγωγή ενημερωτικών ημερίδων και συναντήσεων που αφορούν στη σίτιση και διαμονή πελατών ή εργαζομένων της κατά το μέτρο που υπερβαίνουν το ποσό των 300,00 ευρώ ανά συμμετέχοντα και κατά το μέτρο που η συνολική ετήσια δαπάνη υπερβαίνει το 0,5% επί του ετήσιου ακαθάριστου εισοδήματος της επιχείρησης.
- Οι δαπάνες για τη διεξαγωγή εορταστικών εκδηλώσεων, σίτισης και διαμονής φιλοξενούμενων προσώπων κατά το μέτρο που υπερβαίνουν το ποσό των 300,00 ευρώ ανά συμμετέχοντα και κατά το μέτρο που η συνολική ετήσια δαπάνη υπερβαίνει το 0,5% επί του ετήσιου ακαθάριστου εισοδήματος της επιχείρησης.
- Οι δαπάνες ψυχαγωγίας. Οι δαπάνες ψυχαγωγίας, στην περίπτωση που η επιχειρηματική δραστηριότητα του φορολογούμενου έχει ως κύριο αντικείμενο την παροχή υπηρεσιών ψυχαγωγίας και οι δαπάνες αυτές πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της δραστηριότητας αυτής, δεν περιλαμβάνονται στο άρθρο αυτό και εκπίπτουν των κερδών.
- Προσωπικές καταναλωτικές δαπάνες.
- Το σύνολο των δαπανών που καταβάλλονται προς φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα που είναι φορολογικός κάτοικος σε κράτος μη συνεργάσιμο ή που υπόκειται σε προνομιακό φορολογικό καθεστώς, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 65, εκτός εάν ο φορολογούμενος αποδείξει ότι οι δαπάνες αυτές αφορούν πραγματικές και συνήθεις συναλλαγές και δεν έχουν ως αποτέλεσμα τη μεταφορά κερδών ή εισοδημάτων ή κεφαλαίων με σκοπό τη φοροαποφυγή ή τη φοροδιαφυγή. Η διάταξη αυτή δεν αποκλείει την έκπτωση των δαπανών που καταβάλλονται προς φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα που είναι φορολογικός κάτοικος σε κράτος – μέλος της Ε.Ε. ή του Ε.Ο.Χ., εφόσον υπάρχει η νομική βάση για την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ της Ελλάδας και αυτού του κράτους – μέλους.
Τα ως άνω ισχύουν για δαπάνες που αφορούν φορολογικές περιόδους που κλείνουν μετά την 30η Ιουνίου του 2014 (παράγραφο 2, άρθρο 72, Ν. 4172/2013). Δηλαδή για επιχειρήσεις που η φορολογική τους περίοδο κλείνει την 31 Δεκεμβρίου αφορά δαπάνες από 1/1/2014 και μετά, ενώ για επιχειρήσεις που η φορολογική τους περίοδο κλείνει την 30 Ιουνίου αφορά δαπάνες από 1/7/2014 και μετά.
/2020